sensizlik vakti
'Sensiz'lik
vakti geldi,çattı ...Acılı,tedavisi mümkün olmayan bir operasyona
giriyor gibiyim.... Sessiz,durgun...Çıt çıkmıyor ne odamda,ne
bedenimde,ne de ruhumun en dip köşelerinde....'çıt' yok! Çok ses
çıkardım şimdiye dek....Sustum sandım ama konuştum.Bazen bağıra
çağıra,bazen de sessizce anlatmaya çalıştım....Anlamadın? Anlatmaktan
vazgeçtim çoğu kez...Pes etmek değildi,başka
birşey,tanımlayamadım...Şimdi sorsan yine açıklayamam....Zaten faydası
da olmaz....Anlamsız!.... Anlatmaktan vezgeçtim.Pes
etmedim,yılmamalı....Ben de anladığın dilden konuşmaya
çalıştım.Başarabildim mi,sormuyorum sana!...Cevabını merak etmiyorum.
*Şu an tek merak ettiğim bunun senin eline geçip
geçmeyeceği....Okuduğun an ne hissedeceğin.... Bunları öğrenmemi
imkansızlaştıracağım saatler sonra..... Evet,saatler sonra..... Kendimi
yalnızlığın kollarına attım...Senin kollarına değil....ki bana hiçbir
zaman sadık olmadılar....Ne gözlerin,ne bedenin,ne dilin,ne
sözlerin....Ne de yüreğin!... *Sözlerinle dolu herşeyi
attım.....Kalamazlar bende.... Sesini unutmaya mahkum ettim kendimi....
Çabalıyorum işte...Yapmalıyım,artık biliyorum.... "Unut kahrolası!...."
diye sesleniyorum beynime,kalbime... Mektuplarını,bana
yazdıklarını,sevdiğini anlatan cümlelerini,aklına gelen ne varsa....Son
bir kez okudum.... Keşke,gerçek olabilselerdi.Ya da dediğin gibi
gerçekliğe yaklaş- saydı....'Neden??' çığlıklarım odada yankılanmakta
şimdi.....Sadece soruyorum kendime 'Neden?'....Ama bu soruyu kendime
değil,sana sormalıydım,değil mi?... Şarkılarımızın hepsini silmeliyim
hafızamdan....Her duyduğumda...hayır,kesinlikle silinmeli!.... "Kes
sesini!" dedim yüreğime,şimdiye kadar....Dinlemedi,hep sana
koştu....Hata ettiğini göstereceğim ona da... Saatler kaldı,yalnızca
saatler!.... *Duvarımdaydı fotoğrafın....Kaldırdım!...Yetmedi, yaktım
!Yan ışını izledim....Biliyor musun,aynı benim canımı yakışın
gibiydi....Yavaş yavaş,sezdirmeden -sen öyle sandın- ama en sonunda
kül....Ardında sadece 'kül'.... Düşün şimdi,senden bunu istiyorum
ama,düşünmene bile gerek yok değil mi?Söz konusu benim değil mi?
Düşünme beni,hatta hiç aklına getirme....Hatırında olmayayım!....
Yalanlarını da al,çık hayatımdan!....Ağır geldiler bana....Gitmelisin
artık benden!.... Giiiit!.... Ama,dur....Kal... Ben...Bekle!...
*Hayır...."Seviyorum"demeyeceğim....Ben,ben...gide bilirim...Cesaretliy
im,merak etme....Yine diyorum sana...Göreceksin....Ve bir daha beni hiç
göremeyeceksin.... -Saate bakmadım,kaç saat sonra,bilmiyorum....-
Sadece gitmeni istiyorum şimdi....Git!... *Seni merak
etmiyorum,sen....umrumda değil!....Evet,umrumda
değilsin!...Ben?...Kendim de umrumda değil,ben kendimi unutalı çok
oldu....Anlamadın dedim ya,anlaman çok zor....Hatta imkansız!....
"Anlıyorum","Anladım"lar her söylenişinden sonra ispat etti
anlaşılmazda olduğunu... *Bir tek senden gelenleri imha etmedim -ya da
imha etmeye çalışmadım- benden sana giden tüm sözler,mahkumiyete
girdi...Artık hiç özgürlüğe kavuşamayacak cümleler.. -Zamanım
daralıyor...İstesem de özgür bırakamam hecelerimi...- Bittin
sen,bende.... Bitiş bende daha önce başladı... Somut bitmişliğe tanık
olacaksın,bekle...Saatler sonra... Canının yanması nedir bilir
misin?... Nerden bileceksin!... Bilsen de can yakmak kadar iyi
bilmezsin,eminim..... Saatler dedim ya,saatler sonra!... Ama
şimdiden...elveda!.... *Merak ediyorum hala bu eline geçince ne
hissedeceğini...Tüm sevdiklerim,sevenlerim!Affetsinler beni...
*Sözlerin hala kalbimin en kuytularında,zihnimde.... *Fotoğrafın
yanımda,sol yanımın üstünde duruyor hala... *Sana olan hiçbir zerrem
eksilmedi...Son anımda bile mektup yazıyorum işte....Saatler sonra ya
da günler...Sen bunu okuduğunda,anlayacaksın!... *"Elveda!"
dedim...Ancak,son sözüm o değil...
Anasayfa 
Perş. Ocak 29, 2009 2:09 am
